පාර පනින්නෙත් කොල් එකෙ එල්ලී...
නිච්චිය නෑ උඹ දැක්කට හැංගී....
කව්ද කියන්නකො ලස්සන නංගී...........
ඕ... මූන එක පාටයි.. බෙල්ල එක පාටයි...
ඇදුමත් දිලිහෙන්නේ...........
සංගීතෙකට යනවද... බයිස්කෝප් යනවද..
නෑ මට වැටහෙන්නේ..............
කර කාරෙ බදින්නට මං හරි ආසයි...
මගෙ හිත උඹෙ වෙන්නේ........
ඕ ලැජ්ජා හිතිලද පය ඉක්මංකර..
මා තනිකර යන්නේ......................
කොට ගව්මේ සිට ජීන්ස් එක වෙනකං...
අල්මාරියෙ රෙදි මට මතකයි........
අම්මා දන්නෙ නැති ඇදුම් තියෙනවද..
මට නං ඒවත් හොද පුරුදුයි........
සාය හැට්ටෙ හැම දාම නැති උනත්...
සංවරකම උඹෙ ඇගට ගුනයි....
පිටරට පන්නෙට ඉන්නට හිටියත්...
ඔය ලැසි ගමනට මං ආසයි........
කාසි බාගෙ අත නැතුව ගියත් උඹෙ...
සෙලවෙන ඉමිටේශන් මාලේ..........
කර වටලා ඉර එලියෙ දිලෙන්නේ.....
දුක අවුලන්නද හිතෙ මාගේ............
කාර් බාර් නැති නං මක් වෙනවද...
යන්න වරෙං පුට් බයිසිකලේ........
සුයිප් එකක් අරගෙන මං ඉන්නේ...
අදුනොත් යමු අපි බෙන්ස් එකේ......
නැන්දා මාමා ඔහෙ කථා කියද්දෙං...
මං නෑ නොවැ ගානට ගන්නේ.........
ගොඩ මඩ හින්දා අත සරු වෙන්ටා...
කන්දෙ දෙවොලෙ පිහිටක් වෙන්නේ....
මැණික් කැටේ උඹෙ කුසුඹත් මට ඇති...
ගේ දොර සරු වී ඉතිරෙන්නේ.........
සුද්දෙක් වාගේ ගෙදර ඇවිල්ලයි
නෝනෙව මං කැන්දං යන්නේ..........
පාට පාට මල්
No comments:
Post a Comment